W kolejności, drugi syn Ferdynanda i Zuzanny ze Starków, Józef Chałupa, urodzony 18 lutego 1886 r. w Nowosielicy, pow. Śniatyń, w wieku podlotka poszedł do kopalni na wozaka, następnie na górnika w Dżurowie, powiat Śniatyń, następnie powołany do wojska austriackiego i wcielony do 36 pułku obrony krajowej w Czechosłowacji, po odbyciu dwuletniej służby w wojsku powrócił do domu i z powrotem do górnictwa, wkrótce ożenił się, biorąc za żonę Michalinę z domu Lang Wacław, w 1914 r. zmobilizowany na wojnę światową, wkrótce raniony i po zakończeniu wojny powrócił do domu i osiadł na parcelacji w wolnej Polsce, ciężko pracując na kawałek chleba, w czasie inwazji na Polskę przez Związek Radziecki, na rozkaz Stalina i jego mocodawców, został wywieziony na Sybir, gdzie wskutek najgorszych warunków bytowych i głodu zmarł, bezdzietny. W ten sposób dokonał żywota na nieludzkiej ziemi i do wolnej Polski nie powrócił.